دلالان، قاتلان خاموش بازار سرمایه
در کشورهای کمتر توسعه یافته ، واسطه گری یکی از شغل های کاذب و البته محبوب مردم است . دلالان با سرمایه هیچ و بدون سواد تخصصی وارد حوزه های مختلف می شوند و چون تنها منفعت مالی برایشان مهم است ، باعث تورم و تعدد مشاغل بدون توجیه می شوند . اما در بازار سرمایه به دلیل حجم بالای نقدینگی ، سودای سفته بازی یا همان دلالی غوغا می کند . تجربه کشورهای پیشرفته در مبارزه با دلالی قابل توجه است ؛ روزگاری ناپلئون دلالان را دشمن کشور نامید و حداقل از قرن 17 میلادی تا کنون آنها مورد غضب فعالان بازار سرمایه در اروپا و آمریکا بوده اند . در اوایل سال 1980 میلادی ، کوتاه فروشی یا همان واسطه گری سوداگرانه در نیویورک ممنوع شد و در حالی که در سال 1733 میلادی در انگلیس ممنوع شده بود . در سال 1929 میلادی در سنای آمریکا آنها را بزرگ ترین شیاطین تجارت نامیدند و مقصر رکود بزرگ امریکا شناخته شدند . صندوق های سرمایه گذاری بعد از انتقاد شدید مردم از سفته بازی منع شدند . حتی در سال 1955 وزیر اقتصاد مالزی پیشنهاد تنبیه بدنی دلالان را در ملا عام مطرح کرد . آنچه مشخص است لزوم تدوین قوانین جهانی برای مبارزه با این شغل کاذب است . در بعضی از مقالات اقتصادی دلالان را به زالو هایی که خون اقتصاد را مکیده و باعث نحیف شدن آن میشوند ، نامیده اند . اگر چه نقش منفی واسطه گران کاملا مشخص شده ، ولی به دلیل آغشته شدن پول آنها به بعضی ازکسب و کارها و آلوده کردن سیاستمداران ، همچنان به حیات خود ادامه میدهند .